گیاه مریم گلی یکی از پر سابقه ترین گیاهان داروئی در جهان است که در موارد متعددی بکار گرفته می شود. مطالعات آزمایشگاهی و بالینی اثار ضد میکروبی، ضد قارچی و ضد ویروسی گیاه مریم گلی را به اثبات رسانیده اند. این گیاه قادر است به طور قدرتمندی ترشح عرق را مهار نماید و این اثر را به تاننهای گروه کاتشین و اسیدهای فنولی نظیر رزمارینیک نسبت می دهند. مطالعات بالینی متعددی در کشور آلمان انجام شده و نشان داده است که این گیاه دارای خاصیت مهار کننده ترشح عرق است. در مطالعه دیگری در یک کلینیک بیماران سرپائی اثرات فرآورده های عصاره خشک مریم گلی و چای تهیه شده از آن روی 80 بیمار مبتلا به ترشح عرق زیاد به مدت 4 هفته مورد تجربه قرار گرفت. چهل بیمار با 440 میلی گرم عصاره خشک (تهیه شده به روش عصاره گیری آبی) معادل 2/6 گرم برگ خشک و چهل نفر دیگر با دم کرده گیاه معادل 4/5 گرم برگ خشک در روز مورد تحقیق قرار گرفتند.
کاهش ترشح عرق به میزان 50% در هر دو گروه مشاهده شد. لیکن عصاره خشک اثر بیشتری نشان داده. در مطالعه دیگری در انگلستان (1997)، نشان داده شده است که گیاه مریم گلی ترشح عرق ناشی از یائسگی را مهار می کند. چندین ماده موثره ترپن مانند که دارای خاصیت ضد اکسیدانی هستند، اثر ضد میکروبی و سایر آثار آن راظاهر می کنند . به نظر می رسد کانتهای موجود با اثر قابض از یک طرف و اثر آنتی کلیئرژیکی بعضی از ترکیبات دیگر از جمله فلاونوئیدهای گلیکوزیدی موجب کاهش ترشحات شوند. به علت اثر استروژنی این گیاه، مصرف آن سبب کاهش ترشح شیر مادران شیرده می شود.
نحوه مصرف: روزی ۳ بار هر بار یک تا دو قرص مصرف شود.
