- کمک به بهبود آفت
- آنتی اکسیدان و آنتی سپتیک
- آنتی باکتریال، آنتی ویروس و ضد قارچ
- کاهش التهاب
نام علمی گیاه تیموس یا آویشن باغی “.Thymus vulgaris L” است و از ریشه لغت یونانی “Thumon” گرفته شده، به معنای عطر و يا پیشکشی که در آتش می ریختند و دلیل آن هم بوی خوشی است که از سوزاندن این گیاه به مشام می‌رسد.
گیاه آویشن دارای اثرات آنتی اکسیدان، آنتی سپتیک، آنتی باکتریال، آنتی ویروس و ضد قارچ است. علاوه بر این مواد موثر موجود در این گیاه خلط آور بوده و در بهبود اسپاسم، برونشیت و سرفه بسیار موثر است.
- اثرات ضد باکتریایی:
تیمـول مـوجـود در آویشـن در مقابل باکتـری های Aggregatibacter actinomycetemcomitans ،lactobacillus
و Streptococcus mutans که از عوامل مهم ایجاد کننده عفونت های لثه و دهان می باشند، خاصیت آنتی باکتریال قوی داشته و از رشد این باکتری ها جلوگیری می نماید.
ترکیبات فنلی آویشن مانند تیمول با ورود به غشای لیپیدی باکتری ها، نفوذپذیری غشـا و خـروج یـون پتاسیم از سیتوپلاسم را افـزایش داده و در نتیجه سبب به هم خـوردن تعـادل یونی باکتـری و از بین رفتـن آن می گردد.
این ترکیب، همچنين با مهار تولیـد آنتـروتوکسین و تشکـیل کلنی باکتری خاصـیت ضد باکتریایی خود را اعمال می کند.
- اثرات ضد قارچی:
تیمول و کارواکرول موجود در آویشن با مهار بیوسنتز ارگوسترول و ایجاد اختلال در غشای قارچ ها سبب مهار رشد گونه های قارچی بیماری زا مانند Candida spp می شود.
- اثرات ضد التهابی:
ترکیبات موجود در آویشن با ممانعت از بیوسنتز پروستاگلاندین ها و مهار مهاجرت نوتروفیل ها که از عوامل ایجاد کننده التهاب می باشند، اثرات ضد التهابی خود را نشان داده و به بهبود سریع تر آفت کمک می نمایند.
نحوه مصرف: در طول روز، به دفعات در دهان اسپری شود. مصرف این فرآورده می تواند تا حصول نتیجه مطلوب ادامه یابد.
